تفسیر شهید همدانی از «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»/صوت

سردار سرلشکر پاسدار شهید «حاج حسین همدانی» از شهدای مدافع حرم‌ است که در تمامی ادوار زندگی خود در حال خدمت به مردم بود، زمانی با لباس پاسداری در جبهه‌های حق علیه باطل ادای دین کرد، پس‌ از آن هم با حضور داعش در منطقه، لباس رزم بر تن کرد تا در برابر این سفاکان ایستادگی کند.

شهید همدانی همواره لباس جهاد را بر تن داشت و در مأموریت‌های مختلف به کمک مظلومان منطقه شتافت که هرکدام از آن‌ها گام‌هایی استوار برای تحقق نابودی استکبار جهانی شد. ایشان با همراهی شهید سپهبد قاسم سلیمانی و سایر رزمندگان مدافع حرم درسی فراموش‌نشدنی به داعش و اربابان غربی، عبری و عربی خود دادند تا علاوه بر ملت ایران، سایر مردم منطقه نیز از لوث وجود آن‌ها در آسایش و آرامش زندگی کنند.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با توجه به ایام شهادت این شهید والامقام سخنان سردار سرلشکر پاسدار شهید حاج حسین همدانی در عملیات کربلای ۲ را که در ارتفاع کرو و در جمع رزمندگان اردوگاه تیپ ۱۰۵ قدس در تاریخ ۱۳۶۵/۶/۸ از همراهی رزمندگان دفاع مقدس با امام زمان خود سخن می‌گوید برای اولین بار منتشر می‌کند.

در این صوت می‌شنویم: «این جلسه وداع است. ما باز هم می‌گوییم خدایا شکر، پروردگارا شکر. ما نمی‌توانیم اینهمه نعمت را سپاسگزاری کنیم اما درمورد لحظاتی که آقا امام حسین (ع) در روز عاشورا داشت، زمانی‌ که به این جمع نگاه می‌کنیم حسرت می‌خوریم و می‌گوییم‌: ای آقاجان! ما در آن روز نبودیم که شما را یاری کنیم و می‌بینیم که لحظاتی که آقا اباعبدالله (ع) با یک جمع قلیلی سخن می‌گویند که شما تا فردا زنده هستید.

فردای عملیات می‌بینید وقتی یاران شما یکی‌ یکی شهید می‌شوند، وقتی مجروح می‌شوند و کناری می‌افتند، شاید انسان یک‌ هزارم آن حالات امام حسین (ع) را درک می‌کند و در این وضعیت عادی نمی‌تواند این را درک بکند. اینهمه روضه خواندند و ذکر مصیبت گفتند، خاطرات را گفتند، نقل کردند و آن صحنه‌ها روایت شدند اما انسان تا در صحنه عمل قرار نگیرد نمی‌تواند درک بکند و بفهمد که امام حسین (ع) چه حالاتی داشتند.

یاران یکی پس از دیگری شهید می‌شدند و فرزند کوچک و خردسال آقا امام حسین (ع) و سرباز کوچکش هم شهید شد. آقا امام حسین (ع) خون این فرزند کوچک را به آسمان گرفت «خدایا این هم سرباز کوچکم» یاران امام حسین (ع) یکی پس از دیگری می‌رفتند اما در آن آخرین لحظات آقا تنها بود. ما باید تمام صحنه‌های نبردمان را، تمام اعمالمان را، ما تمام جنگیدن و حرکاتمان را، الی‌الابد همه اعمالمان را باید مطابقت و پیروی کنیم و تقلید کنیم از آقا اباعبدالله و اگر این‌چنین بودیم در روز نبرد آن روز، روز عاشوراست و آن صحنه، صحنه کربلاست و ما می‌توانیم بگوییم آقاجان! ما اگر نبودیم یاری کنیم اما یک نمایشنامه و یک صحنه کوچک هم مثل کربلا و روز عاشورا را ما اجرا کردیم، آقاجان! از ما راضی بشو.»

درباره عملیات

عملیات کربلای ۲ با رمز یا اباعبدالله الحسین (ع) در منطقه چومان مصطفی ـ حاج عمران از دهم تا یازدهم شهریور سال ۱۳۶۵ انجام شد. هدف این عملیات تصرف ارتفاعات دو هزار و ۵۱۹ و شهید صدر، ترمیم و تصحیح خط پدافندی و دستیابی به راهکار‌های مناسب به منظور عمق دادن به منطقه برای عملیات بعدی در شمال عراق بود. در عملیات کربلای ۲ رزمندگان اسلام در قالب ۲۶ گردان پیاده، شامل لشکر ۱۰ و تیپ‌های ۹، ۱۲، ۲۱، ۱۰۵ و ۱۵۵ از سپاه به همراه چهار گردان توپخانه از سپاه و ارتش حضور داشتند که در نهایت منجر به آزادسازی ارتفاع گرده کوه (شهید صدر) و ارتفاعات هزار و ۶۰۰، هزار و ۷۰۰، هزار و ۸۰۰، دو هزار ، دو هزار و ۲۰۰ و دو هزار و ۴۳۵ شد.